Teichert & Sohn / Teichert & Gubisch

Odlewnia żelazna i fabryka maszyn. Firma została założona w 1845 r. przez Friedricha Barucha Teicherta. Początkowo mieściła się przy Kohlmarkt (ul. Partyzantów), gdzie produkowała piorunochrony, a później magle. Po przejęciu w 1876 r. firmy przez syna założyciela – Friedricha, przeniesiona została na Wilhelmstraße 9 – po zmianie numeracji 21 (ul. Senatorska). Gdy 1878 r. do spółki wszedł Wilhelm Gubisch fabryka działała pod szyldem Teichert & Gubisch. Zajęła się produkcją maszyn do obróbki drewna. W 1900 roku partnerzy rozdzielili się. Friedrich Teichert, 7 kwietnia 1900 r. przyjął do spółki swojego syna inż. Friedricha Alfreda i fabryka działała jako Teichert & Sohn. Gubisch w tym czasie rozpoczął budowę nowoczesnej fabryki przy Wilhelmstraße 21 (później 51).
Fabryka Teichert & Sohn zajmowała się produkcją maszyn do wszystkich gałęzi przemysłu drzewnego. W jej halach produkowano traki piłowe i maszyny do przeróbki drewna stosowane w tartakach, stolarniach budowlanych i fabrykach mebli. Firma był również producentem maszyn i narzędzi do produkcji szczotek i ich drewnianych elementów. Ich wyroby były sprzedawane na terenie całych Niemiec, a także eksportowano je do Rosji, Austro-Węgier, Rumunii, Holandii, Szwecji i Ameryki Południowej. W 1900 r. liczba zatrudnionych pracowników wynosiła około 200 osób.
Założyciel firmy Friedrich Baruch Teichert urodził się w 31 października 1815 r. w Lobenau. Z zawodu był kowalem. Firma, którą założył zaraz po przybyciu do Legnicy sprawiła, że rodzina Teichertów stała się jedną z najbogatszych w mieście. Jego wnuk Friedrich Alfred zmarł 15 grudnia 1939 r. w wieku 62 lat. Po jego śmierci firmę niemal przez cały okres wojenny prowadziła żona Anna. Gdy zbliżał się front wraz z dwoma córkami opuściła ona Legnicę. Zmarła w 1996 r. w wieku 99 lat w domu starców w Bad Krozingen.
Teichertowie kilkakrotnie zmieniali w Legnicy miejsce zamieszkania. W 1855 r. mieszkali przy Frauenstraße 515 (ul. NM Panny), w latach osiemdziesiątych w pobliżu fabryki, przy Wilhelmstraße, nad restauracją należącą do Hermanna Kunnerta. Na początku XX w. rodzina kupiła willę przy Piastenstraße (ul. Piastowska), w której mieszkała do 1926 r. Ostatni adres Teichertów to Holteistraße 33 (ul. Okrzei). W 1926 r. ukończono tam willę, autorstwa legnickiego architekta Erdmanna Haase. Po wojnie pałac znajdował się w rękach Rosjan i znany był jako „Dom Prioma“. Obecnie znajduje się tutaj restauracja Rezydencja.

Źródła:
G. Humeńczuk, Legnica około 1900 roku, Legnica 2004
W. Kalski, Liegnitz znaczy Legnica, Legnica
Wirtschaftsleben in Liegnitz, t. I, Industrie und Handel in den ersten Jahrzeiten des 20. Jahrhunderts, Lorch/Württ. 1990