Oehlmann Paul

Paul Oehlmann urodził się 21 sierpnia 1871 r. w Magdeburgu w rodzinie Bernharda Oehlmanna, właściciela fabryki wyrobów z wikliny. Po ukończeniu szkoły średniej w Magdeburgu poświęcił się nauce zawodu w dziedzinie budownictwa. 9 lipca 1898 r. złożył z wyróżnieniem stosowny egzamin by 13 lipca 1898 r. uzyskać nominację na stanowisko budowniczego rejencji. 16 grudnia 1900 r. Oehlmann został wybrany na stanowisko miejskiego radcy budowlanego w Magdeburgu. Później pracował jeszcze w Szczecinie, a już w październiku 1901 r. objął urząd miejskiego radcy budowlanego w Legnicy.

Paul Oehlmann przez 32 kierował miejskim wydziałem budownictwa, przez niemal trzy kadencję. 17 marca 1913 r. i 7 maja 1925 r. był wybierany na kolejne kadencje. Odszedł na emeryturę 1 października 1933 r., cztery lata przed upływem trzeciej kadencji. Oficjalnym powodem przedwczesnego odejścia w stan spoczynku były „względy zdrowotne”, jednak prawdziwą przyczyna były zapewne względy polityczne.

Oelmann był nie tylko urzędnikiem ale także projektantem. Jako autor planu zabudowy miasta miał wpływ na kształtowanie jego przestrzennego wizerunku. Zaprojektował i wybudował wiele gmachów użyteczności publicznej do dzisiaj istniejących choć nie zawsze pełniących pierwotne funkcje. Były to przede wszystkim budynki szkolne wzniesione przed I wojną światową. Do najważniejszych realizacji Oehlmanna należą:

- Nowy Ratusz z 1905 r. (obecnie Urząd Miasta)
- obecna siedziba kurii biskupiej, przy ul. Jana Pawła II, wzniesiona w 1909 r. jako budynek szkoły dla dziewcząt, noszącej imię cesarzowej Augusty Viktorii (Augusta Victoria Schule) zamykający od północy zabudowę dzisiejszego Skweru Orląt Lwowskich
- gmach seminarium nauczycielskiego z 1912 r., aktualnie mieszczący Centrum Kształcenia Ustawicznego przy ul. Lotniczej 28 (Moltkestraße)
- miejski dom dziecka z 1907 r., dzisiaj pełniący funkcję Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych, znajdujący się u zbiegu ulic Grabskiego i Kościuszki
- dwie szkoły powszechne z 1908 i 1911 r., obecnie przy ul. Piłsudskiego. Szkoła podstawowa nr 6 (Evangelische Volksschule Nr. 8) i znajdujący się obok budynek będący aktualnie siedzibą legnickiego oddziału Archiwum Państwowego we Wrocławiu. (Katolische Volksschule Nr. IV)
- szkoła powszechna z 1912 r. przy ul. Wrocławskiej 211 (Evangelische Volksschule Nr.9). Gmach obecnie użytkowany przez Zespół Szkół Przemysłu Spożywczego.
- szkoła powszechna nr 10 z 1914 r. (zwana Dänemarkschule). Aktualnie siedziba filii Politechniki Wrocławskiej przy ul. Batorego

Ponadto Oehlmann przebudował obecna Szkołę Podstawową nr 2 przy ul. Głogowskiej (Evangelische Volksschule Nr. 4 Töpferbergschule) oraz dawna siedzibę bractwa strzeleckiego w parku. Zaprojektował w stylu neobarokowym nowe skrzydło ówczesnej szkoły realnej (obecnie I Liceum Ogólnokształcące) wzniesione w 1909 r. prostopadle do ul. Wrocławskiej. Rozszerzył teatr miejski o górne piętro Starego Ratusza. Przebudował wnętrze restauracji „Ratskeller”. Wzniósł budynki gazowni podczas jej rozbudowy w pocz. XX wieku. Zajmował się ponadto projektowaniem miejskiej kanalizacji, wodociągów oraz wałów przeciwpowodziowych Kaczawy.

Źródło: G. Humeńczuk, Nowy Ratusz w Legnicy 1905-2005, Legnica 2005