Przedwojennej Legnicy już nie ma. Tu odbudowujemy ją wirtualnie. Chodzimy jej ulicami, poznajemy ludzi, ich codzienność, pracę i pasje. Bez polityki, bez uprzedzeń. Z miłości do miasta.

 
   
 
   


Szukaj w serwisie
Sprawdź nazwę ulicy
 
 


Fundacja Historyczna Liegnitz.pl

o Fundacji

Kategorie

Historia miasta
Katalog firm
Miejsca
Legniczanie
Galeria
Źródła

Nasz serwis

geneza regulamin pliki cookie (nowe zasady) mapa serwisu kontakt
« strona główna

Aktualności na forum

18.11.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Całą serię zdjęć legnickiego cmentarza wykonaną przez Krafta znajdziemy pod...

17.11.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Henry Kraft to mało znana nam postać naszego miasta. Człowiek wykształcony...

18.10.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Przykładowy grób na cmentarzu leśnym .Nasadzenia komunalne. Główny ogrodnik...

Zaloguj się do forum:

login:
hasło:

lub załóż konto


Nasi przyjaciele

 

Kalkwerk Tschirnhaus

Zakłady wapiennicze działały w powiecie złotoryjskim. Eksploatowany tam wapień był podstawowym surowcem w produkcji wapnia budowlanego. Największe wydobycie odbywało się w Wojcieszowie, który od 1896 r. posiadał połączenie kolejowe ze Świerzawą i Marciszowem. Przedsiębiorstwo Kalkwerk Tschirnhaus założył w 1893 r. Richard von Bergmann. W październiku tego samego roku zatrudnił on na stanowisku dyrektora Carla Elsnera, pochodzącego z Gogolina znanego mistrza wapiennictwa. Zakłady otwarto w 1895 r. Pięć lat później w dowód najwyższego uznania za stworzenie i rozwój zakładów wapienniczych został on mianowany królewskim radcą handlowym. W 1920 r. Tschirnhaus przekształciła się w spółkę komandytową, którą tworzyli Heinrich von Bergmann (syn Richarda), dyrektor handlowy przedsiębiorstwa Otto Weigel oraz Karl Elsner. Po kilku latach zakłady stały się spółką akcyjną. Od początku istnienia dyrekcja znajdowała się w Legnicy przy Friedrichplatz 4 (obecnie pl. Słowiański).
Firma eksploatowała 18 kamieniołomów, które wraz ze składami kamieni zajmowały 95 ha. Dziennie przerabiano tam od 700 do 1000 ton materiałów skalnych. W 10 piecach pierścieniowych i 4 szybowych wypalano wapno dla budownictwa oraz wapno nawozowe. Młyny produkowały margiel do nawozów i mączkę marmurową dla przemysłu szklarskiego. Kamień surowy kupowały odlewnie żelaza, cukrownie, fabryki celulozy, chemiczne i inne. W 1926 r. zakład zatrudniał 800 pracowników.

Notgeld dyrekcji Zakładów Wapienniczych (1 milion marek)
« poprzedni następny »
 
   
   
   

 

   
  decor handcrafted by egocentryk.org  
   


    Serwis:     « strona główna    geneza     regulamin     pliki cookie (nowe zasady)     mapa serwisu     kontakt         |      Fundacja:     « strona główna    o Fundacji         |     flag DE

© Fundacja Historyczna Liegnitz.pl, 2011-2014. Wszelkie prawa autorskie zarówno do serwisu, jak i prezentowanych materiałów są zastrzeżone.