Przedwojennej Legnicy już nie ma. Tu odbudowujemy ją wirtualnie. Chodzimy jej ulicami, poznajemy ludzi, ich codzienność, pracę i pasje. Bez polityki, bez uprzedzeń. Z miłości do miasta.

 
   
 
   


Szukaj w serwisie
Sprawdź nazwę ulicy
 
 


Fundacja Historyczna Liegnitz.pl

o Fundacji

Kategorie

Historia miasta
Katalog firm
Miejsca
Legniczanie
Galeria
Źródła

Nasz serwis

geneza regulamin pliki cookie (nowe zasady) mapa serwisu kontakt
« strona główna

Aktualności na forum

18.11.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Całą serię zdjęć legnickiego cmentarza wykonaną przez Krafta znajdziemy pod...

17.11.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Henry Kraft to mało znana nam postać naszego miasta. Człowiek wykształcony...

18.10.2022, Kefir:
Re: Sztuka cmentarna
Przykładowy grób na cmentarzu leśnym .Nasadzenia komunalne. Główny ogrodnik...

Zaloguj się do forum:

login:
hasło:

lub załóż konto


Nasi przyjaciele

 

Ruja - Royn

Nazwa wsi pojawia się w źródłach w 1283 jako de Ruya. W kolejnych latach notowana jest jako Ruyam (1289), de Royen (1298), Ruya (1306), de Ruja (1313), de Roina (1316), von Ruja (1317), de Ruya (1327), von Royn (1337), Royn (1789), Roje, Royn (1896), Roje (1945). Przed 1945 r. wieś była siedzibą gminy, podobnie jest obecnie.
W 1292 r. wieś należała do rodziny von Landskron. W XVI w. właścicielem był Rochus von Falkenhayn. Kolejnymi właścicielami byli: Christoph IV von Landskron (2. poł. XVII w.), jego syn, Christoph V (zm. 1712), wdowa po baronie von Falkenhayn Anna Barbara z domu von Kaniz (1722), cesarsko-królewski szambelan Maximilian Heinrich baron von Sobock (1744), wdowa po nim Charlotte Josepha z domu von Rogowski (1746), Christ. Friedrich Klauenflügel (1747), von Schickfuß (1759), Sylvia Beata von Schickfuß z domu von Paczinski (1761), Johann Ludwig baron von Richthofen (od 1767, 1789), Wilhem Ludwig baron Richthofen (1796, zm. 1838). W 1843 r. niejaki Schubert kupił majątek za 122 000 talarów. W XIX w. wieś dzieliła się na dwie części. Właścicielem dolnej był Friedrich Jäger (1876), Georg Willert (1894), a górnej Ludwig Springmann (1876), Eduard Kolbe (1894), porucznik E. Friebe (1910), Paul Abendroth (1937).
W XIV w. we wsi wzniesiono kościół p.w. św. Łukasza (wzmiankowany w 1335 r.), przebudowany w XV w. i w 1898 r. Jest to czworoboczna budowla. W jej górnej partii znajduje się drewniana wieża. Wewnątrz zachowała się piaskowcowa, późnogotycka chrzcielnica, skromny barokowy ołtarz główny z ok. 1730 r., barokowe organy oraz drewniana ambona.

Położenie: 51°10′N 16°24′E
Liczba mieszkańców: 1933 - 527, 1939 - 505, 2011 – 305.

Źródła:
Horodecki S., Przeszłości okruchy. Zabytki i przyroda powiatu legnickiego, Chojnów 2000.
Łuczyński R.M., Rezydencje i majątki szlacheckie w powiecie legnickim do 1945 roku, Wrocław 2012.
Nazwy geograficzne Śląska, pod red. S. Sochackiej, t. XII, Opole 2005.
http://www.verwaltungsgeschichte.de/liegnitz.html#landkreis

Pozdrowienia z Rui. Widok wsi, kościół, dworzec kolejowy i pomnik na karcie pocztowej z 1911 r. ze zbioru R.Deca
Kościół, szkoła oraz zabudowa wsi Ruja na karcie pocztowej z 1911 r. ze zbioru L.Moszyńskiego
Ruja - widok wsi, nieistniejącego już pałacu oraz piekarni i sklepu Oswalda Simona. Karta pocztowa ze zbioru L.Moszyńskiego
« poprzedni następny »
 
   
   
   

 

   
  decor handcrafted by egocentryk.org  
   


    Serwis:     « strona główna    geneza     regulamin     pliki cookie (nowe zasady)     mapa serwisu     kontakt         |      Fundacja:     « strona główna    o Fundacji         |     flag DE

© Fundacja Historyczna Liegnitz.pl, 2011-2014. Wszelkie prawa autorskie zarówno do serwisu, jak i prezentowanych materiałów są zastrzeżone.