Pappe Moritz

Jedną z najpopularniejszych legnickich firm zabawkarskich była fabryka urodzonego 15 stycznia 1844 r. żydowskiego kupca Moritza Pappe. W 1869 r. założył on hurtownię zabawek, która mieściła się w Rynku, pod numerem 27. Z czasem sam zaczął produkować własne zabawki. Po jego śmierci, 10 sierpnia 1902 r. firma przeszła w ręce początkowo jego żony Jenny (18.08.1844-16.06.1928), a później ich synów Artura (ur.25.06.1876 – zm.28.04.1931) i dr Kurta Pappe (ur.7.10.1879-zm.1.08.1937). W 1911 r. przy Kaiserstraße 9 (ul. Kardynała Kominka) bracia wybudowali budynek o powierzchni ok. 4000 m², zaliczany ówcześnie do jednego z największych w mieście. W 1910 r. rozpoczęła się produkcja misiów znanych jako Teddybears Moritz Pappe. Rok później Arthur i Kurt wprowadzili na rynek misie Purzel-Teddybers, które przyniosły sławę firmie. Wtedy zatrudniała ona już 300 pracowników. W 1920 r. jej właściciele zarejestrowali patent na mechanizm grający w produkowanych niedźwiadkach, który polegał na naciśnięciu i zwolnieniu naciśnięcia struktury misia. Następnym „hitem” okazały się produkowane od początku lat 30. „misie klauny”. Produkcja firmy Moritz Pappe prawdopodobnie do śmierci Kurta Pappe. Obecnie misie z tej legnickiej fabryki cieszą się ogromnym zainteresowaniem kolekcjonerów dzięki czemu osiągają wysokie ceny na rynku antykwarycznym. Można je m.in. obejrzeć tutaj.

Sklep z zabawkami

Napisane przez właściciela fabryki Arthura Pappe
75 Jahre Industrie- und Handelskammer Liegnitz, 1926

Swój początek legnicki przemysł zabawkarski zawdzięcza silnie rozwiniętemu przemysłowi wyrobów wełnianych. Dzięki niemu bowiem kobiety wyćwiczone w fachowym szydełkowaniu jak i szwaczki były do dyspozycji tutaj  na miejscu. W latach 80-tych i 90-tych wełniane lalki ubrane w ręcznie szydełkowane sukienki były legnicką specjalnością. Firma Heinrich Schmuckler zasługuje pod tym względem na uznanie, jako że ona wyprodukowała na wielką skalę taką właśnie lalkę. Zmarły przed około dwudziestu laty Pan Heinrich Schmuckler był założycielem firmy i dobrze znał się na tym, jak wytwarzać piękne towary w formie masowych artykułów po przystępnej cenie. Za jego czasów zakład znajdował się przy Augustastraße (ul. Chłapowskiego), po czym w latach 80-tych został przeniesiony na ulicę Schützenstraße (ul. Łukasińskiego), gdzie później postawiono jeszcze nowy budynek. Obecnie fabrykę prowadzą jego synowie.
Mniej więcej w tym samym czasie Pan Carl Sorneck założył własną fabrykę koni na biegunach. Aż do chwili swojej śmierci przed trzema laty zawsze bardzo mu zależało, aby z roku na rok polepszać swój zakład, utrzymując  go na wysokim poziomie. Również to przedsiębiorstwo po śmierci właściciela przeszło w ręce jego synów, którzy do dzisiaj prowadzą zakład w duchu ojca. Znakomite wyroby firmy są również mocno poszukiwane za granicą.
W latach 90-tych Pan Nonn założył fabrykę wyrobów metalowych, w której, między innymi, również produkowano zabawki. W późniejszym czasie poprzez zakup oraz przebudowę fabryki lamp Entelscha fabryka została powiększona. Jednak przedsiębiorstwu Pana Nonna nie było dane odnieść sukces, co było spowodowane tym, że podobne artykuły produkowano już i to  w sposób bardziej ekonomiczny w Norymberdze. Również w tym samym okresie w Legnicy powstała fabryka ołowianych żołnierzyków firmy Riedel, której jednak z tych samych powodów co fabryce Nonna nie udało się zyskać na znaczeniu.
Natomiast więcej szczęścia miały fabryki wózków dziecięcych Rudolfa Mummerta i Konetzny’ego, które oprócz produkcji wspomnianych wózków zajmowały się również wytwarzaniem sanek i wózeczków dla lalek, znajdując  dla swoich artykułów duży popyt.
W roku 1903 obecni właściciele Arthur i dr Curt Pappe przebudowali fabrykę zabawek-hurtownię Moritza Pappe, założoną jeszcze w 1869, na nowoczesny zakład produkujący zabawki, nadając mu jak najbardziej współczesny wygląd. W roku 1911 na ulicy Kaiserstraße (ul. Kardynała Bolesława Kominka), w tak zwanej legnickiej dzielnicy przemysłowej, wybudowano wielki budynek o powierzchni około 4000 metrów kwadratowych, który zaliczany jest do jednego z największych w mieście. Oznakowane liściem koniczyny wyroby firmy znane są na całym świecie, a jej załoga liczy dzisiaj około 250 pracowników.
Z pozostałych fabryk wyrobów zabawkarskich należy jeszcze wymienić obie powstałe w okresie inflacji fabryki produkujące koniki na biegunach Hollmanna i Steldingera, którym jednak nie można przypisać większego znaczenia.