Koszary przy ul. Poznańskiej (Scharnhorst Kaserne)

Koszary przy ul. Poznańskiej podobnie jak koszary przy ul. Słubickiej zostały wybudowane w latach 1935-1936 na potrzeby 18. Pułku Artylerii. 18 września 1935 r. został tam ulokowany III oddział 18. PA., pod dowództwem majora Graf von Orioli. Koszary otrzymały nazwę Gerharda von Scharnhorsta (1755-1813), pruskiego generała z okresu wojen napoleońskich, który zmarł na skutek rany odniesionej w bitwie pod Lützen.
Scharnhorst-Kaserne były nowocześnie wyposażone m.in. w instalację centralnego ogrzewania i parkiety. Wzdłuż ul. Poznańskiej stały trzy bloki koszarowe i budynek sztabu. W głębi znajdowały się garaże, ujeżdżalnie i stajnie dla koni. Także dla chorych i zainfekowanych zwierząt zbudowano specjalne stajnie. Po przeciwległej stronie placu apelowego stały stołówka i hala sportowa. III batalion składał się z trzech baterii, każda wyposażona była w 4 lekkie haubice 105 mm.
Po zakończeniu wojny teren koszar został zajęty przez sowieckich łącznościowców. Dawne stajnie zapełniły się radiostacjami i innym sprzętem łączności. Po 1984 r. stacjonowała tutaj 134 Brygada Łączności, która zapewniała łączność pomiędzy znajdującym się w Legnicy Dowództwem Zachodniego Kierunku Strategicznego a stanowiskiem kierowania siłami zbrojnymi ZSRR.
Cały kompleks (nr 12,13) został 23 czerwca 1993 r. przejęty stronie polskiej. Budynki koszarowe zostały przebudowane i urządzono w nich ponad sto mieszkań. Większość pozostałych zabudowań wykorzystywanych jest dla celów produkcyjnych, handlu hurtowego i szkolenia kierowców.

Źródła:
F.-W. Patzold, Liegnitz als Garnisonstadt von 1742 bis 1945, Hofheim/Taunus 1998.
wystawa: Odzyskane Miasto. W dwudziestą rocznicę wycofania z Legnicy Jednostek Armii Radzieckiej. Muzeum Miedzi w Legnicy 2013.