Gubisch Maschinen-Werke A.G.

Zanim Wilhelm Gubisch w 1900 roku rozpoczął samodzielną działalność, w 1875 roku wraz z Felixem Hübnerem przez cztery lata prowadził firmę Maschinenfabrik und Eisengießerei Hübener & Gubisch. W 1878 roku Wilhelm Gubisch wszedł do spółki z Friedrichem Teichertem. Przez 22 lata ich fabryka działała pod szyldem Teichert & Gubisch. Zajęła się produkcją maszyn do obróbki drewna. W 1900 roku partnerzy rozdzielili się. Wilhelm Gubisch rozpoczął budowę nowoczesnej fabryki przy Wilhelmstraße 21 (później 51). W 1903 roku jego wspólnikiem został syn, Arthur Gubisch. W 1922 roku firmę już pod kierownictwem samego Arthura przekształcono w spółkę akcyjną. Fabryka Gubischa zajmowała się m.in. produkcją specjalistycznych i nowoczesnych maszyn do obróbki drewna, które sprzedawano do stoczni, fabryk wagonów, tartaków, stolarni i młynów. Firma swoich odbiorców i przedstawicielstwa posiadała w Wiedniu, Londynie, Paryżu, Madrycie, Palermo, Budapeszcie, Sydney, Warszawie czy Częstochowie. Eksport sięgał także do Rosji, Hiszpanii, Turcji i Ameryki Południowej.

Rodzina Gubisch pojawiła się w Legnicy w drugiej połowie XIX wieku. Najpierw zamieszkali przy Haynauer Straße 14 (ul. Chojnowska), później wynajmowali mieszkanie na I piętrze willi przy Raupachstraße 1 (ul. Andersa) i przy Dovestraße 26 (ul. Kościuszki). Ostatnią siedzibą rodziny w Legnicy byłą willa przy Albrechtstraße 30 (ul. Poselska). Została ona zbudowana w latach 1924-1925 przez legnickich architektów Roberta Heidera i Roberta Günthera. W latach trzydziestych mieszkał tutaj ostatni nadburmistrz Legnicy, dr Werner Elsner, który poślubił córkę Arthura Gubischa.

Arthur Gubisch urodził się 29 marca 1878 roku w Legnicy. Brał udział w pierwszej wojnie światowej jako oficer rezerwy, pod koniec wojny jako major rezerwy. W latach 1913 – 1924 pełnił rolę radnego miejskiego. Do 1929 roku był honorowym radcą i kierownikiem wydziału gazowni. Od 1926 do 1928 r. był zastępcą przewodniczącego komisji zarządzającej wystawy GUGALI. W 1932 roku przeprowadził się jako właściciel pensjonatu do Berlina, gdzie zmarł 19 stycznia 1941 r.

Po wyjeździe Arthura Gubischa, fabryka nadal działała w Legnicy. Po wojnie rozpoczęła na nowo działalność w Flensburgu (Schleswig-Holstein), gdzie na początku 1987 została przejęta przez firmę Diehl GmbH & Co. Mimo tego do dnia dzisiejszego produkuje ona swoje maszyny pod nazwą znaną z Legnicy.

Źródła:
G. Humeńczuk, Legnica około 1900 roku, Legnica 2004
W. Kalski, Liegnitz znaczy Legnica, Legnica.
Wirtschaftsleben in Liegnitz, t. I, Industrie und Handel in den ersten Jahrzeiten des 20. Jahrhunderts, Lorch/Württ. 1990.
Zarys monografii miasta, pod red. S. Dąbrowskiego, Wrocław-Legnica 1998.